شاید استعداد کلمهی مناسبی نباشه. شاید باید بگم نبوغ ولی خب: با یکی از هم دانشگاهیهام که استعداد عجیبی تو پیانو داره صحبت کردم و ازش پرسیدم معمولا در روز چند ساعت تمرین میکنی؟ گفت ۵-۶ ساعت. گفتم چهطوری میرسی؟ چهطوری زمان پیدا میکنی؟ گفت: خب بیکارم.
ولی خیلی جدی بود. دو روز در هفته چند ساعت میاد دانشگاه و تو اون روزها سبکتره تمرین میکنه (نه از لحاظ زمانی از لحاظ نوع قطعات). بقیهی روزها کاملا بیکاره و نه تنها ۵-۶ ساعت تمرین میکنه، بلکه مطالعهی زیادی داره و دانش تئوری و هارمونی و تاریخ و حتی موسیقی ایرانیش هم خیلی خوبه.
در لینک زیر برنامهی این ۳ روز اخیر من رو مشاهده میکنید.
راهنمای نقشه: رنگ سبز کلاسهای خودم و دانشگاه، آبی آموزشگاه، بنفش تمرین شخصی پیانو، مورنینگ بیدار شدن و صبحونه خوردن و حاضر شدن، او تی دی در مسیر (آن دِ وی). تازه اون زمان خالی تو شنبه هم خونه نیستم مستقیم میرم آموزشگاه که فقط الکی ۳ ساعت تو راه نباشم.
•لینک•
نوشته شده در دوشنبه هفتم آذر ۱۴۰۱ساعت 17:17 به قلم میرا