هر کسی تمپوی مخصوص به خودش رو داره. آدم زمانی تو مسیر درسته که با تمپوی مناسبی که با زندگی هماهنگ هست پیش بره. اگه زندگی سریعتر از تمپوی ما پیش بره، نتیجهاش فقط اضطراب و شکسته.
خبر خوب اینه که ما توانایی هماهنگ کردن سرعت زندگی با خودمون رو داریم. چون در نهایت این ما هستیم که تصمیم آخر رو میگیریم. هیچ چیز ارزش اینو نداره که سلامتیمون به خاطرش به خطر بیوفته. به چالش کشیدن خودمون همیشه خوبه ولی نه به هر قیمتی.
البته که اولین و مهمترین چیز اینه که تمپوی مناسب خودمون رو بدونیم. بدونیم کجا باید پافشاری کنیم و کجا باید رها کنیم. اینطوری میفهمیم که همه چیز تو زمان درستش برامون اتفاق میوفته برای همین، هم همیشه در حال حرکت به سمت جلو هستیم و هم هیچ وقت به خاطر سرعت زیاد، توسط زندگی جریمه نمیشیم.
سوجون گفت: "دلیلی نداره سریعتر برسی، به شرطی که زمین نخوری و از بازی نری بیرون. هممون داریم تلاش میکنیم که به هدفهامون برسیم، پس چرا برای رسیدن بهش عجله داریم؟ فایده اول شدن چیه؟ مهم اینه که تو بتونی تا آخر عمرت انجامش بدی."
نوشته شده در شنبه بیست و نهم مرداد ۱۴۰۱ساعت 15:57 به قلم میرا