من واقعا از خودم فاصله گرفتم. کاشکی می‌تونستم یه هفته همه چیز رو تعطیل کنم ولی چند وقتیه که استراحت کردن هم یادم رفته. نمی‌تونم بیشتر از دو روز تو خونه بمونم.
نوشته شده در پنجشنبه سوم شهریور ۱۴۰۱ساعت 23:25 به قلم میرا
اینجا آرامگاه من است.
من در میان نُت‌های زندگی، می‌نوازم سمفونی خاطرات ماه را.
در تلاش برای "بودن" آنچه هستم و "شدن" آنچه قادرم بشوم.
کاشکی میشد دوباره آروم و رونده و کوتاه بشم. با اصالت و با روحی عمیق.
