این هفته به عنوان یه آدم دنبالهرو زندگی کردم. به عنوان کسی که یه جور خاص رفتار میکنه تا یه سری آدم خاص ازش خوششون بیاد. و خب این خود واقعیم نبود. من معمولا دنبال تایید دیگران نیستم ولی این هفته به عنوان آدمی زندگی کردم که حتی نهاری که انتخاب میکنه تحت تاثیر انتخاب دیگرانه.
این برام غمگینکنندهاس. دلم نمیخواد زندگی بقیه روی زندگیم و تصمیماتم تاثیر بذاره.
ابتدایی که بودم مدیرمون میگفت تو آدمی هستی که به جای اینکه بذاری روت تاثیر بذارن رو بقیه تاثیر میذاری. ولی فکر کنم تو اعماق وجودم، من کسی هستم که خیلی تحت تاثیر قرار میگیره. نمونهی کوچیکش هم اینکه هر فیلم و سریالی که میبینم رو مودم تاثیر میذاره و نمونهی بزرگتر اینکه نحوهی جواب دادن کسی به پیامم، خوشحال یا ناراحتم میکنه.
ولی چی میشد اگه سدی بودم که به جز چیزهایی که درون خودم هست، هیچ عامل بیرونی روم کنترل نداشته باشه؟
نوشته شده در جمعه بیست و ششم فروردین ۱۴۰۱ساعت 14:7 به قلم میرا