با سلام، میرا هستم، تنها دانشجو در ایران که از حضوری شدن دانشگاه‌ها خوشحاله.
+ ولی خدایی چرا اکثر مردم سالیان سال رشته‌ای رو می‌خونن که دوستش ندارن و بعدش هم میرن کاری رو می‌کنن که دوستش ندارن و فقط منتظر تعطیلات می‌مونن؟
++ من اولین روزی که از آموزشگاه برگشتم تا ساعت ۲ و نیم از هیجان خوابم نمی‌برد و داشتم کار می‌کردم. به شغلم که فکر می‌کنم از اعماق وجودم خوشحال میشم.
نوشته شده در شنبه سیزدهم فروردین ۱۴۰۱ساعت 22:10 به قلم میرا
